Ik droom vaak zodanig dat ik me alleen herinner dát ik gedroomd heb. Vannacht was het anders.
Een man liep een gebouw binnen. Eerst kwam hij een aantal beveiligers tegen, types die je rond Geert Wilders ziet zwermen. Met een pistool met geluiddemper maaide hij ze neer. Plop, plop, plop. Het werd geen bloedbad want op hun zwarte pakken verschenen slechts kleine, rode ketchupvlekjes. Maar ze vielen wel neer. De man liep verder en kwam in een aula. Hij was dus in een school. Daar ging hij verder met zijn geplop. Allemaal ketchupvlekjes en neervallende mensen. Uiteindelijk werd de man afgevoerd.
Geen opwekkende droom, maar het ergste was nog, je voelt hem misschien aankomen, het perspectief van de droom: ik was die man. Bah.
Na het wakker worden ben ik maar even een luchtje gaan scheppen op mijn balkon. En gelukkig ontmoette ik in de volgende droom Femke Halsema, met wie ik gezellig kletste en die me zelfs relatieadvies gaf.
Reacties
3 reacties op “dromen zijn bedrog maar toch”
O jee, dat lijkt erg op de droom die ik vorige week vrijdag had… Ook iemand die iedereen neermaaide in een school. Alleen was ik de buitenstaander die het zag gebeuren. Bizar!
Gelukkig was het maar een droom…! Je vraagt je af hoe je brein op zo’n bizarre gedachtes komt.
Halloo Jan!
Ik heb ook wel eens zoiets gedroomd. Om eerlijk te zijn was het eigenlijk best een vette droom. Er zat ook een heel stuk in waar de politie me ging achtervolgen. Toen ging ik me ook verstoppen in steegjes en bij mensen in de tuin en zo. Dat was wel eng. Toen werd ik wakker en ging ik naar mijn werk.
Pipo