Haas

Gisteren reed ik een trainingsrondje op mijn renfiets. En ik ging hard, vond ik zelf. Het was niet te warm, niet te koud, de zon scheen, vrij gunstige wind. Zomeravondfietsweer. Ik ging 29,8 gemiddeld. Ik vond mezelf al een hele koning.

Toen haalde ik twee mannen in. Dat pikten ze niet en even later haalden ze mij weer in. Ik erachteraan. Ze keken steeds maar om, om te kijken of ik al afgehaakt had. Maar deze koning bleef koeltjes in hun kielzog hangen.

We reden 34 uiteindelijk. Met een zeker gemak. Ik promoveerde mezelf tot keizer, met dank aan mijn eerzuchtige medewielrenners.

Soms in het leven heb je een haas nodig om harder te gaan dan je dacht te kunnen.