GILZE – Van der Valk is een concept. Niet camp maar cult. Uw verslaggevert was er onlangs en wilde een schnitzel bestellen. De kaart vermeldde een Schnitzel Maintenon en een Schnitzel Bali. Nieuwerwetse varianten met spek, taugé, ananas en wat al niet. Ik wilde een schnitzel. Punt. Met een schijfje citroen en frietjes en appelmoes. Anders niets.
Mijn disgenoot maakte mij toen opmerkzaam op een sectie in de menukaart die “Van der Valks nostalgische kaart” heette. Waar ik een biefstuk, een schnitzel of een varkenshaasje kon bestellen. En los daarbij de gewenste saus (peper, stroganoff, champignonroom, enzovoort).
Heerlijk. Binnen afzienbare tijd stond mijn schnitzel op tafel. Met frietjes, aardappeltjes, groenten-die-je-toch-laat-staan, mayonaise, en jawel: appelmoes met de klassieke kers erop.
Leve de nostalgische kaart van Van der Valk.
Reacties
3 reacties op “Nostalgische kaart”
Laatst op de tv van de kleinzoon van de oer-Van der Valk de reden van die kers gehoord: zo konden ze gemakkelijk zien of het schaaltje was aangebroken. Als ervan gegeten was, was de kers onherroepelijk van plaats veranderd (of weg). Zo niet, dan werd het kommetje voor een nieuwe tafel gebruikt!
Geen sjips?
Jaha, basic rules! Ik mijd in deze tijd ook Allerhande en allerhande andere kookbladen, want daar worden vast weer asperges bedolven onder en bedorven met ander voedsel. Asperges moeten met gekookte ham en aardappelen en ei en gesmolten boter punt! En een Van der Valk-schnitzel moet de door jouw beschreven schnitzel zijn en geen andere zijn.
O wat is het fijn om het met iemands eens te zijn! 😉