TERSCHELLING – Uitwaaien was wel een beetje het sleutelwoord. Uw verslaggever begaf zich met trein, Toyota Prius (gaaf ding!) en boot naar Terschelling. Ik deed een weekendje Oerol. Oerol is gaaf. Terschelling is zo mogelijk nog gaver. Iedereen (dwz alle niet-eilanders) verplaatsen zich op de fiets daar. Ik ook. Volgens het kilometertellertje op mijn huurfiets heb ik gedurende het weekend 109,6 kilometers gefietst.
En wat voor kilometers. Door bos, door duin, door weiland, langs dijk, door dorp. Daarvan komt je kop een beetje tot rust. Gaat je bloed wat langzamer stromen. Waait er een frisse wind door lijf en leden. De stilte als je stilstaat midden in het landschap: waarschijnlijk de enige plaats in Nederland waar je nier ergens in de verte toch een A2 of een A27 hoort suizen.
Ik heb natuurlijk wel wat Oerol gezien. Beetje toneel, veel muziek: Zita Swoon, The Nits, Extince. Extince is nog altijd een held. Een beetje een vreemde eend in de bijt bij het culti Oerolpubliek, zou je denken. Maar iedereen stond fijn mee te bouncen op zijn beats.
Tel daarbij de fijne gesprekken in café en bij tent op en het weekend was op zijn zachtst gezegd voor herhaling vatbaar.